با تو همه رنگ های این سرزمین مرا نوازش میکند

با تو آهوان این صحرا دوستان همبازی من اند

با تو کوه ها حامیان وفادار خاندان من اند

با تو زمین گهواره ای است که مرا در آغوش خود میخواباند

با تو ابر حریری است که بر قهواره من کشیده اند

و طناب گهواره ام را مادرم که در پس این کوه ها همسایه ی ماست در دست  خویش دارد

با تو دریا با من مهربانی میکند

با تو سپیده هر صبح بر گونه ام بوسه میزند

با تو نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه میزند

با تو من با بهار میرویم

با تو من در عطر یاس ها پخش میشوم

با تو من درشیره هر نبات میجوشم

با تو من در هر شکوفه میشکفم

با تو من در روح طبیعت پنهانم

با تو من در خلوت این صحرا،در غربت این سرزمین،در سکوت این آسمان،در تنهایی این بی کسی،غرق

فریاد و خروش و جمعیتم.

درختان برادران من اند و پرندگان خواهران من و گل ها کودکان من و اندام هر صخره مردی است از

خویشان من و نسیم قاصدان بشارت گوی من اند و بوی باران،بوی پونه،بوی خاک،بوی شاخه های

شسته و باران خورده و پاک...همه خوش ترین و شیرین ترین یادگارهای من اند.

با تو من بودن را،زندگی را،شوق را،عشق را،زیبایی و مهربانی پا ک خداوندی را می نوشم.